Dag 14. Rocroi. Moreel Dilemma

14 september 2016 - Rocroi, Frankrijk

Kaart

Ik ben gisteren verdwaald. Niet even een verkeerde straat ingelopen of 1 kilometertje naar rechts in plaats van links gegaan, nee, echt verdwaald. Ik ben in een verkeerd dorp uitgekomen. Ik wilde naar Oignies, maar toen ik klaar was met mijn wandeling zat ik op een terras in Nimnes. U moet zelf maar even kijken hoe ver die dorpen uit elkaar liggen; ik durf het U niet te zeggen. En dat terwijl ik bij me had: kaart, kompas en google maps.

Ik weet nu ook waarom ik naar een ander dorp dan gepland ben gegaan: de bewegwijzering was, zoals zo vaak in dit deel in Frankrijk, beperkt en er waren twee Pelgrimsroutes. How strange. Een ging er naar het NOORDEN een ander naar het ZUIDEN. Twee verschillende routes die ik kon volgen en natuurlijk moest ik de verkeerde nemen. Dit in de veronderstelling dat alle Pelgrimsroutes naar het zuiden lopen richting Santiago. Maar dat is dus niet zo. Ik had naar mijn intuitie moeten luisteren en naar de zon moeten kijken: die scheen de hele dag niet zoals altijd in mijn gezicht, maar op mijn rug.

Anyway, het was een heerlijke wandeling naar Nimes. Na een zalige cappuccino aldaar de bus gepakt naar Oignies. Hoe alles toch nog goed kwam. Maar....ik heb nu dus een stuk van de Compostela niet gelopen, maar gebust. Het was niet zo'n eind en de bus zat bij een temperatuur van zeker 35 graden vol onwelriekende zwetende pubers. Dat doet er op zich niet veel toe, hoewel ik wel gezegd wil hebben dat ik tijdens dit bustochtje wel geleden heb. Belangrijker is evenwel dat er nu een wandelgat zit in mijn Compostela.

Vindt u dat ik het ontbrekende en gebuste stuk van 10 km alsnog moet lopen? Of zegt u: nee verreken dat maar met door andere verdwalingen verkregen extra gelopen kilometers? Ik kan het u beter nu voorleggen dan om aan het einde van mijn tocht met dit gat over de brug te moeten komen.

Het gebeuren leverde me wel een paar mooie inzichten op: ook als je denkt dat het goed gaat, kan het toch nog fout gaan. En de tweede: als het fout gaat, kan het uiteindelijk toch nog goed gaan. Beide inzichten zullen me zeker helpen om in Santiago te komen. Daar vertrouw ik op.

Foto’s

9 Reacties

  1. Evelyn Eykelenkamp:
    14 september 2016
    Uitstekend opgelost, lijkt mij zo! En dan ook nog twee inzichten erbij. Wat wil een mens nog meer.
  2. Yvonne:
    14 september 2016
    En als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat! Je loopt vast nog wel ergens 10 km teveel, dus dat komt zeker goed.
    Liefs, Yvonne
  3. Yvonne:
    14 september 2016
    En als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat! Je loopt vast nog wel ergens 10km teveel, dus dat komt zeker goed.
    Liefs, Yvonne
  4. Lia Grandjean:
    14 september 2016
    Goede oplossing! Gewoon doorgaan : )
  5. Don Jacobus:
    14 september 2016
    Mais mon pauvre Léon, tu m'as pas bien écouté. Eergisteren je nog met photo gemaild: VOLG JE SCHADUW! Maar........ Het zij u vergefe!
  6. Lida:
    14 september 2016
    Hé Leo misschien had je wel een beetje een zonnesteek want als het zo warm is als hier had ik de zee ingelopen. Of de bus naar santiago genomen en vandaar op een terrasje iedere dag een verhaaltje geschreven.
    Maar hé jij heet geen lida hebt ook geen rode hoorntjes op je hoofd. En het feit dat je eerlijk alles opbiecht is al een pelgrims munt waard.
    Dus zou ik zeggen gewoon doorgaan en dat laatste spreek je uit met een Amerikaans accent.
  7. Tineke:
    14 september 2016
    Hoi Leo, het doet jouw net iets minder sportieve vrienden goed dat jij een steekje in de vorm van 10 km hebt laten vallen! Het maakt de sportieve afstand tussen ons toch net weer 10 km korter. Dus: doorgaan!
  8. Ria:
    14 september 2016
    Kijk naar de zon, dan laat je de schaduw achter je .

    Verkeerde afslag genomen ? maar dan heb je iets beleefd wat je anders niet had gezien . Dus kom je " rijker " aan op de plaats van bestemming
  9. Mientje van de Graaf:
    14 september 2016
    Gewoon doorgaan!!