Dag 17. Chateau-Porcien. Voortvluchtig

17 september 2016 - Château-Porcien, Frankrijk

Voorbeeld paadje

Ik moet het u vertellen

Ik heb mezelf getrakteerd

Op hotel en restaurant

Vanmorgen wilde ik er om 7 uur ontbijten

Niemand te zien, overal donker

Om 8 uur pas kwam ik iemand tegen

Het was zaterdag, eerder werd er niet ontbeten

'De ontbijtzaal is 100 meter verderop',

'Met het schaap op het raam', zei een poetsmevrouw van het hotel 

Sprak er tijdens het ontbijt met een mijnheer

Ik weet nu alles van de hout business

Wilde uitchecken: wederom niemand te zien

Stond een kwartier eenzaam bij de receptie

Heb mijn rugzak uit mijn kamer gehaald

Weer een kwartier bij de receptie

Niemand, uitgestorven, leeg, vreemd

Toen ben ik maar op pad gegaan, zonder te betalen

Ik moest wel, had nog 31 km lopen voor de boeg.

Voelde me schuldig

Zag overal agenten die me staande wilde houden

Ik, een voortvluchtige pelgrim

Met een lunchpakket, gratis dus

En met een ei

Gekookt

Tenminste, dat dacht ik

Totdat ik om 11.30 op een bankje ging zitten

En het ei pakte

Tikte het stuk op mijn knie

Eiwit en eigeel droop

Over mijn broek

Ongekookt ei! Pardon? Oud frans gebruik?

Instant straf voor niet betalende pelgrims?

Ik voelde me direct Iets minder schuldig.

Ik zal ergens in een abdij wel wat extra in een donativobus stoppen.

Om zielerust af te kopen. 

3 Reacties

  1. Yvonne:
    17 september 2016
    Wat een prachtverhaal!!
  2. Don Jacobus:
    17 september 2016
    Ei - Ei, wat zonde van dat ei!
    Hoe eten Fransen 's-ochtends hun ei?
    Wel het rauwe ei wordt door midden gekloofd, dan breek je een stukje stokbrood en sop dat in het ei en hap. Wisten het eerst ook niet, even wennen, bon apetit!
  3. Lida:
    17 september 2016
    haha Leo je wordt een beetje een losbandige pelgrim zo langzamerhand eerst al een dag vrij nemen en nu weglopen zonder te betalen. Ik ben benieuwd wat het volgende is wat je ons hebt op te biechten. ik wacht met spanning op je volgende verhaal.