Dag 27. Foret-Chenu. Ode aan de techniek

27 september 2016 - Sommeval, Frankrijk

Sommevsl

27 september is het en nog steeds prachtig weer. Maar de herfst staat voor de deur. Dat zie je en dat voel je. Oh, het is zeker nog warm, maar alleen in de zon. Is die weg, dan is het direct koud. Ik sliep vandaag even op een bankje in de schaduw en toen ik opstond was ik geheel en al verkleumd. In het huisje waar ik nu ben en vannacht slaap, heb ik voor het eerst de verwarming aangestoken. Ben benieuwd hoe het lopen in een ander jaargetijde zal zijn.

Hoe moet het zijn geweest voor pelgrims in vroegere dagen. Hadden die ook verwarming aan het einde van de dag? Een ding is zeker: ze hadden geen iPhone bij zich. Ik realiseerde me vandaag nog eens hoeveel ik dankzij Steve Jobs bij me had: een kompas, landkaarten, muziek, zaklamp, app voor het stemmen van mijn guitaar, typemachine, telefoon, camera, boeken, antwoordapparaat, brievenbus en ga zo nog maar even door. Allemaal zaken die je vroeger los moest meenemen en meetorsen. Dan deed je natuurlijk niet, dat was er allemaal nog niet, maar gewoon even voor de beeldvorming.

Chapeau voor de Old Pelgrims. Als pelgrim 2.0 heb je het zoveel makkelijker. Midden in het bos even een slaapplaats regelen....no problemos. Even checken of je nog de goede kant oploopt? Het kan altijd en overal. Het geeft rust, dat in ieder geval. Ook is het fijn dat je je thuisfront zo'n beetje mee kan nemen op je tocht met foto's en korte berichten. Nadelen van een connected pelgrimage? Ik zou ze niet weten. Ik weet zeker dat de pelgrims van vroeger maar al te graag een iPhone in hun zak hadden gehad.

Techniek leidt af. Je moet contemplatief kunnen lopen in alle rust en eenzaamheid. Zo lees ik af en toe over dit onderwerp. En daarom moet je op een pelgrimstocht geen techniek meenemen. Nou, het zal, maar ik ben blij met mijn iPhone.

Of ik vandaag nog iets meegemaakt heb? Heb weer prachtige dingen gezien. Kijk maar even naar de foto boven deze blog. Buitenaards. Bijzonder was ook het moment dat ik in het dorpje Bouilly wat zat te eten op een bankje naast de Marie toen het luchtalarm afging dat tegen het gemeentehuis gemonteerd was en zich niet verder dan 5 meter van mijn rechteroor bevond. 120 decibel, flats in mijn gezicht. Ben er nog doof van. Tot morgen.

Foto’s

3 Reacties

  1. Don Jacobus:
    27 september 2016
    Eerst vraagje: hoe vond soeur gastvrouw met beperkte vrijheid plus andere soeurs jouw pelgrims-songs voor het avondmaal?
    SCHULDGEVOEL? Och, 'n moderne pelgrim als jij heeft gewoon een iPhone 7, nikes aan de voeten, 'n rugzak van Bol.com en een Zalando outfit. C'est la vie aujourd'hui. Heel normaal
  2. Ria:
    27 september 2016
    Sommeval ? Ik zou het liever zonneval noemen .
    Het lijkt of er een gordijn vanuit de lucht naar beneden straalt . Ongeloofelijk wat een mooi moment , een prachtige foto !
  3. Ria:
    27 september 2016
    Met recht ode aan de techniek