Wat een mooi en persoonlijk verhaal Leo.
Nog even terugkomend op je vorige blog uit Saint-Leonard: ik moest vooral denken aan ‘bridge to your heart’ van Wax. Een vrolijke popdeun. Nooit van gehoord misschien, maar dat zijn (nou ja waren) Andrew Gold en Graham Gouldman van 10CC. Andrew Gold ken je wellicht van ‘never let her slip away’.
Je bent nu 51 dagen onderweg. Dat vind ik een enorme prestatie. Met veel plezier lees ik over alle louteringen. En bouw je een brug naar onze harten.
Ypkje Grimm:
21 oktober 2016
Beste Leo, als collega van Dayenne lees ik sinds een week met veel genoegen jouw reisblog. Ik kijk zelfs uit naar je dagelijkse verhaaltjes. Ik heb hardop gelachen om je verhaal over het Michelinrestaurant en dit keer ben ik zo ontroerd dat ik wel moet reageren ! Twee weken geleden heb ik zelf namelijk een stilte-retraite gedaan van vier dagen (voor een opleiding) en had ik ook zo'n soort ervaring. En het gekke was dat er na het voelen van verdriet ook weer een nieuw verlangen bovenkwam. Alsof er echt eerst iets ouds moet sterven om iets nieuws geboren te laten worden. Ik wist niet dat dat 'catharsis' heette, maar het was een bijzondere en louterende ervaring. Dank je, dat je me daar met wat jij beschrijft weer naar terugbracht !
Lida:
21 oktober 2016
Hoi leo
Met een brok in mn keel en tranen in mn ogen heb ik je mooie verhaal gelezen.
Ook bekruipt mij een gevoel van bewondering en jaloezie. Bewondering voor wat je doet en jaloezie dat je dit doet.
Ik zou ook wel die catharsis willen bereiken maar daar is moed voor nodig.
In ieder geval inspireer je mij. en iedere dag kijk ik belangstellend naar mn mail. Is het nieuwe verhaal van Leo er al. EN na het lezen ga ik dan direct naar Google maps om de plaats in te toetsen waar je bent aangekomen.
Dank voor al je mooie persoonlijke verhalen. ik ben benieuwd naar wat er morgen weer komt.
Toi toi toi op je volgende wandelingen
Groeten lida
Don Jacobus:
21 oktober 2016
Cartharsis of te wel: grote schoonmaak. Kan mij voorstellen wat er gedurende de dag allemaal door je heen gaat. Mooie en minder mooie dingen van vroeger en vooral mooie dingen die nog komen. Dat had zusje en ik vandaag hoewel wij niet de camino liepen.
De dochter van onze Annelies heeft een zoon gekregen, dus achterkleinkind voor ons.
Helaas jammer dat mama Annelies dit niet heeft kunnen meemaken.Gros bises de nous.
Leo klaver:
21 oktober 2016
Hi Co, had Annelies ook in mijn huilgedachten. Gefeliciteerd en er is idd niets ergers dan je kind te moeten verliezen. In my thoughts
Ria:
21 oktober 2016
Vandaag precies 5 jaar geleden , stond jij op Airport Rotterdam .
Je haalde mij op , we gingen naar onze Vader . Onderweg hadden we zoveel te kletsen dat we de verkeerde afslag namen , en pas uren later aan kwamen .dat zit ook een beetje in ons , wij komen nergens te vroeg . Maar het gaat er om "dat "je er "ergens komt .En ook dat we er op de juiste momenten voor elkaar zijn . Ik werd emotioneel van je verhaal , veel oud verdriet moet nog overboord worden gegooid , en dat gaat beetje bij beetje . Het klopt , wij moesten al vroeg onze eigen boontjes doppen , en ons zinkende bootje leegscheppen , maar we zijn er wel sterk door geworden . Leo van bovenaf zullen ze zeggen : nou die Jôôn toch , dat ie dut in zein mars heb! Love you je zusje .
Stevine:
22 oktober 2016
Mooi Leo, dank je wel voor het delen van je ervaringen.
Frans Nuberg:
22 oktober 2016
Leo, een voorrecht om het allemaal te mogen lezen. Vandaag gefeliciteerd met de verjaardag van Lana, ook namens Marianne.
Liefs en groeten, Frans
Jan:
22 oktober 2016
Hallo Leo vanuit mooi Nederland, diep onder indruk van je beleving. Een opgeruimd gemoed maakt weer ruimte voor nieuwe gedachten en een andere kijk. Jij beleeft dat zo wandelend op een prachtige manier. Zoals al gezegd : jaloers op dat je dat zo kan. Blijf bezinnend genieten van je. Ik herken het zeker. Kus
I.S te H.:
22 oktober 2016
Wou je net schrijven dat je een vast onderdeel geworden bent van mijn ochtendritueel: Koffie, pc aan en benieuwd wat voor een mooi verhaal er op gezet is. Heel mooi en vaak heel ontroerend.
Nooit gedacht dat ik 20 jaar na dato bij Lana verjaardagstaart compleet met kaarsjes zou eten. Het gaat goed met haar. Van harte met je dochter!
Grt. Inge
Nog even terugkomend op je vorige blog uit Saint-Leonard: ik moest vooral denken aan ‘bridge to your heart’ van Wax. Een vrolijke popdeun. Nooit van gehoord misschien, maar dat zijn (nou ja waren) Andrew Gold en Graham Gouldman van 10CC. Andrew Gold ken je wellicht van ‘never let her slip away’.
Je bent nu 51 dagen onderweg. Dat vind ik een enorme prestatie. Met veel plezier lees ik over alle louteringen. En bouw je een brug naar onze harten.
Met een brok in mn keel en tranen in mn ogen heb ik je mooie verhaal gelezen.
Ook bekruipt mij een gevoel van bewondering en jaloezie. Bewondering voor wat je doet en jaloezie dat je dit doet.
Ik zou ook wel die catharsis willen bereiken maar daar is moed voor nodig.
In ieder geval inspireer je mij. en iedere dag kijk ik belangstellend naar mn mail. Is het nieuwe verhaal van Leo er al. EN na het lezen ga ik dan direct naar Google maps om de plaats in te toetsen waar je bent aangekomen.
Dank voor al je mooie persoonlijke verhalen. ik ben benieuwd naar wat er morgen weer komt.
Toi toi toi op je volgende wandelingen
Groeten lida
De dochter van onze Annelies heeft een zoon gekregen, dus achterkleinkind voor ons.
Helaas jammer dat mama Annelies dit niet heeft kunnen meemaken.Gros bises de nous.
Je haalde mij op , we gingen naar onze Vader . Onderweg hadden we zoveel te kletsen dat we de verkeerde afslag namen , en pas uren later aan kwamen .dat zit ook een beetje in ons , wij komen nergens te vroeg . Maar het gaat er om "dat "je er "ergens komt .En ook dat we er op de juiste momenten voor elkaar zijn . Ik werd emotioneel van je verhaal , veel oud verdriet moet nog overboord worden gegooid , en dat gaat beetje bij beetje . Het klopt , wij moesten al vroeg onze eigen boontjes doppen , en ons zinkende bootje leegscheppen , maar we zijn er wel sterk door geworden . Leo van bovenaf zullen ze zeggen : nou die Jôôn toch , dat ie dut in zein mars heb! Love you je zusje .
Liefs en groeten, Frans
Nooit gedacht dat ik 20 jaar na dato bij Lana verjaardagstaart compleet met kaarsjes zou eten. Het gaat goed met haar. Van harte met je dochter!
Grt. Inge