Dag 3. Balen. Onderzoek

De Camino lopen spreekt kennelijk tot de verbeelding. Onder meer bij de mevrouw die in de abdij in Postel tijdens het ontbijt aan een andere tafel zat en mij hoorde praten over mijn 100-daagse veldtocht naar Santiago. Ze was in de abdij op retraite, zei ze, zonder haar man, en wilde graag ooit de St. Jacques, The Way, lopen.

Ze vroeg veel. Onder meer hoe lang mijn voorbereidingstijd was geweest: drie weken antwoordde ik. Dat vond ze een snelle beslissing. De meeste mensen deden daar veel langer over, zei ze. Ze kon het weten, ze had als psycholoog uitvoerig onderzoek gedaan naar hoe snel mensen besluiten nemen. Het onderzoek had een bijzondere uitkomst opgeleverd: hoe sneller het besluit, des te aardiger de mensen.

Ze lichtte de uitkomst toe, terwijl ik wat dunne abdijbroodjes veroberde. Als je snel beslissingen kunt nemen, dan ben je een mens die gemakkelijk door het leven gaat. Dan ben je geen tobber, die eerst alles moet kunnen overzien en alles wil hebben doordacht. Ik nam het compliment in dankbaarheid aan: kennelijk was ik een aardig mens, ofwel een aardige Pelgrim. Daar kon ik wel iets mee

Ik vroeg haar wanneer ze de Camino wilde lopen. Als haar kinderen wat groter waren, zei ze. Ze zou er van blijven dromen, totdat de dag daar was. Ik verzekerde haar dat die dag eerder zou komen dan dat ze nu zou kunnen bedenken. Uit ervaring wist ik dat de dag dat je kind zomaar het huis verlaat en gaat studeren in een of andere grote stad dichterbij is dan je denkt. Ik gaf haar een Camino-hug en de wijze raad om van elke dag te genieten, gooide mijn rugzak op mijn rug, deed wat geld voor de overnachting in de bus die daarvoor staat en ging op weg naar Balen.