Dag 28. Ervy-le-chatel. Ochtendballade van een Pelgrim

28 september 2016 - Ervy-le-Châtel, Frankrijk

Selfie

Het bed te vreemd
Het matras te zacht
Te klein voor lijf en been
Waar ben ik?
Overhemd bijna droog
Sokken verrimpeld over een stoel
Outdoor broek verscheurd door hond

Toiletspullen verdwaalt op een hoop
Blauwe plek op mijn hand
Omdat ik 's nachts wilde gaan
Naar een toilet van de dag daarvoor
Stokbrood nog verpakt in papier
Het laatste stukje kijkt om zich heen
Waar zal ik slapen vannacht?

Mijn rug protesteert
Tijd om op te staan 
Nog onbezweet mijn overhemd
Vandaag 23 kilometer te gaan
Donker nog het bos
Onduidelijk misschien de aanwijzingen
Mijn rugzak te zwaar voor deze lichte morgen
Courage neemt wat gewicht over

Eenzaam ga ik

Kom ik aan 
En vertrek weer

Tijd is aan het verdwijnen

Afstand ook

Dinsdag iets van toen

Waar ben ik nu?

4 Reacties

  1. Don Jacobus:
    28 september 2016
    En effet un véritable pèlerin arrête jamais et il prend beaucoup de courage sur son dos.
    Tijdens de camino is het geven en nemen,
    Dat is toch het ware pelgrimleven?
  2. Ria:
    28 september 2016
    De maand september naderd zijn einde
    Het stokbrood is iedere dag vers
    De rug ook een dagje ouder
    Onder je voeten , steeds meer eelt
    De dagen worden korter,

    De zon neemt af in kracht ,
    Na het avondeten , begint de nacht .
  3. Henk van Gelderen:
    28 september 2016
    O, was ik nog maar jong en sterk
    dan liep ik mee, ondanks de kerk.
  4. Leo klaver:
    29 september 2016
    Ja je komt wel iedere dag bij een kerk. Is ook wel een rustpuntje in de tocht Even uitblazen